27/11/11

ΑΣΤΕΡΑΣ ΤΡΙΠΟΛΗΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-0



Αγνώριστη η ομάδα έχασε χωρίς να φανεί καν στο γήπεδο. Οι απουσίες και η κούραση από τα συνεχόμενα παιχνίδια είχαν ως αποτέλεσμα να παρουσιαστεί μια ομάδα φάντασμα στο γήπεδο και με τη βοήθεια του διαιτητή ο Αστέρας κατάφερε να κυριαρχήσει. Το κακό είναι ότι το πρόγραμμα στη συνέχεια είναι γεμάτο και από τραυματισμούς άλλο τίποτα. Και μη χειρότερα!

24/11/11

MARSEILLE - OLYMPIACOS 0-1


Μπράβο, ρε ομάδα, μας τρέλανες. Αξίζουν συγχαρητήρια όλοι! Έδωσαν όλοι το 100%. Νίκη τώρα με την Άρσεναλ και πρόκριση στους 16. Δεν είναι καθόλου εύκολο αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο. ΖΗΤΩ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ!!!

19/11/11

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ 1-1



Ωραίο παιχνίδι έγινε σήμερα αλλά δυστυχώς αν και ήμασταν καλύτεροι δεν καταφέραμε να νικήσουμε. Έτσι είναι όμως το ποδόσφαιρο και πρέπει να το δεχτούμε. Στο δεύτερο ημίχρονο ειδικά παίζαμε τους πελάτες μας μονότερμα αλλά δεν μπορέσαμε να βάλουμε ένα γκολ από τις πολλές ευκαιρίες που είχαμε. Τα βαζελάκια έκαναν καθυστερήσεις για να πάρουν την ισοπαλία περισσότερες και από την Ξάνθη ή τον ΟΦΗ. Τελικά τα κατάφεραν με τη βοήθεια βέβαια και του Γιάχου που άφησε στο παιχνίδι τα κασάρια Μαρίνο και Σπυρόπουλο, που θα έπρεπε να είχαν αποβληθεί από το πρώτο ημίχρονο. Δεν το λέω αυτό ως δικαιολογία - Ολυμπιακός είμαι και δεν πρόκειται να πέσω στο επίπεδο των βαζέλων - αλλά πάλι φέτος τους πάει με τα χίλια η διαιτησία. Αυτά όμως είναι γνωστά και γίνονται κάθε χρόνο. Τέλος πάντων, η ομάδα τώρα έχει μπροστά της το παιχνίδι με τη Μαρσέιγ στο οποίο θέλει μόνο νίκη. Πάμε Θρυλάρα, τρέλανέ μας!

5/11/11

ΑΡΗΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 2-3



Πολύ σημαντική η σημερινή νίκη στην κούρσα του πρωταθλήματος. Προβληματίζει όμως το γεγονός ότι φάγαμε δύο γκολ εύκολα και ανησυχήσαμε στο τέλος σε ένα εύκολο κατά τα άλλα παιχνίδι. Και τώρα προετοιμασία για τον πελατάκο μας γιατί πάλι έβγαλε γλωσσίτσα.

2/11/11

BORUSSIA DORTMUND - OLYMPIACOS 1-0


Για άλλη μια φορά σε ευρωπαϊκό εκτός έδρας παιχνίδι χάσαμε με τον ίδιο τρόπο. Μπήκαμε σα χεσμένοι στο πρώτο εικοσάλεπτο, φάγαμε το γκολάκι μας και μετά καταλάβαμε ότι μπορούμε, τό 'χουμε. Αποδείχθηκε όμως για ακόμα μια φορά ότι ήταν πλέον αργά. Γιατί, ρε Θρύλε, δεν μπορείς μια φορά να μπεις στο παιχνίδι και να τους πατήσεις από την αρχή; Εντάξει, δε δώθηκε καθαρό πέναλτι, αλλά αυτό για μένα δεν είναι δικαιολογία. Έπρεπε να κάνουμε το παιχνίδι μας από την αρχή. Να τους δείξουμε ότι εμείς είμαστε τα αφεντικά. Τέλος πάντων. Έστω κι έτσι εγώ ακόμα ελπίζω. Ακόμα θεωρώ πως έχουμε πιθανότητες. Και ακόμα πιστεύω ότι μπορούμε να κερδίσουμε τα δύο επόμενα ματσάκια. Αρκεί να αλλάξουμε νοοτροπία. Πάμε Θρύλε. Μπορείς!