Τα προβλήματα του Ολυμπιακού με την ΕΠΟ συνεχίζονται και αυτή τη χρονιά. Το ΠΟΚ διοργανώνει άλλο ένα Κύπελλο Πάσχα το οποίο ο Ολυμπιακός κατακτά πάλι άνετα νικώντας τους ΠΑΟ με 2-0, ΑΕΚ με 3-2, τους ερασιτέχνες της Ουίπεστ με 4-3 και φέρνοντας ισοπαλία με τους ερασιτέχνες της Φερεντσβάρος με 3-3 σε ένα ματς στο οποίο οι Ούγγροι είχαν προηγηθεί 3-1. Αν τα δύο τελευταία αποτελέσματα σας φαίνονται "λίγα" πρέπει να σας πω ότι το ουγγρικό ποδόσφαιρο τότε ήταν το δυνατότερο στην Ευρώπη και απείχε παρασάγγας από αυτό που παιζόταν σε άλλες χώρες. Βλέποντας τις μεγάλες επιτυχίες του Ολυμπιακού ο Παναθηναϊκός αποχωρεί από το ΠΟΚ προσωρινά. Η ΑΕΚ συμπορεύτηκε με τον Ολυμπιακό γιατί οι Αθηναίοι - όπως ανακοίνωσε η διοίκηση των κιτρινόμαυρων στον τύπο - τους φαίνονταν λιγότερο ειλικρινείς από τους Πειραιώτες. Από τότε την είχαν τη φήμη οι "πράσινοι". Η αποχώρησή τους πάντως ήταν προσωρινή αφού επέστρεψαν μέχρι το Μάρτη του 1963, οπότε το ΠΟΚ διαλύθηκε οριστικά. Στο Πρωτάθλημα Πειραιά η ΕΠΣ της πόλης ανακηρύσσει Ολυμπιακό και Εθνικό συμπρωταθλητές. Αξίζει επίσης να σημειωθεί για αυτήν τη χρονιά ότι ο Ολυμπιακός ηττάται από τον Εθνικό για το Πρωτάθλημα Πειραιά με 1-0 στις 3 Μαρτίου 1929. Αυτή είναι η πρώτη του ήττα από ελληνική ομάδα από τις 14 Μαρτίου 1926 όταν είχε χάσει από τον Παναθηναϊκό με 2-1 σε φιλικό. Έμεινε δηλαδή ο Θρύλος αήττητος από ελληνική ομάδα για 3 ολόκληρα χρόνια. Σε αυτό το διάστημα η ομάδα μας αγωνίστηκε 36 φορές και σημείωσε 30 νίκες και 6 ισοπαλίες. Τα τέρματα ήταν 124-42. Πράγματι ασύλληπτο ρεκόρ όχι τόσο για τον αριθμό των παχνιδιών όσο για το ότι επιτελέσθη σε διάρκεια τριών ετών με όσες συνέπειες έχει αυτό όταν μιλάμε για ποδόσφαιρο. Ο Γιαν Κοψίβα παραμένει προπονητής της ομάδας ενώ το ρόστερ αποτελείται από τους:
ΤΕΡΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ:
Κλειδουχάκης
Γραμματικόπουλος Αχιλλέας (η θρυλικότερη ίσως μορφή της ομάδας μας καθιερώθηκε το 1931. Ήταν ο μεγαλύτερος τερματοφύλακας προπολεμικά. Το 1934 σε παιχνίδι για τα προκριματικά του παγκοσμίου κυπέλλου η εθνική αντιμετωπίζει την Ιταλία στο Μιλάνο. Οι άνθρωποι της Αμπροζιάνα (μετέπειτα Ίντερ) θέλουν να τον αποκτήσουν εντυπωσιασμένοι από την απόδοσή του και ο Αχιλλέας αποδέχεται. Μετά την πίεση όμως των συμπαικτών του που του μιλάνε για τη ρετσίνα, το φιλότιμο και τα κορίτσια αλλάζει την απόφασή του και γυρίζει στον Πειραιά. Άλλες εποχές! Το παρατσούκλι του ήταν "Ζαμόρα" από τον μεγάλο Ισπανό γκολκίπερ της εποχής Ρικάρντο Θαμόρα που είχε παίξει και σε Μπαρτσελόνα και σε Ρεάλ).
ΑΜΥΝΤΙΚΟΙ:
Αχαρονιάν
Γεροντάκης
Βιολέτης
Κουράντης
Σοφράς
ΜΕΣΟΙ:
Πεζώνης
Λεκκός Μιχάλης
Λεκκός Π.
Τζαμτζής
Πανόπουλος Νίκος
ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΙ:
Ανδριανόπουλος Ντίνος
Ανδριανόπουλος Γιάννης
Ανδριανόπουλος Γιώργος
Ανδριανόπουλος Βασίλης
Ανδριανόπουλος Λεωνίδας
Βοζικιάν
Ράγγος Χριστόφορος
Δενδρινέλης
Ψαριανός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου